در ابتدا خودتان را بیشتر برای خوانندگان سایت ما معرفی کنید؟
 فرشته بقایی نایینی متولد ۱۳۳۳ هستم دوران دانشجویی خود را در دانشگاه تهران گذراندم، با یک فاصله دو ساله دوره تخصص را در همین دانشکده طی کردم و توفیق این را داشتم که به عنوان عضو هیئت علمی در این مجموعه کار کنم.
                                                                                                                                       
از خانواده خود برای ما بفرمایید؟
فرزند یک خانواده فرهنگی هستم پدرم از دبیران بسیار مشهور و خوش نام شهرستان قم بود پنج برادر دارم در اسفند ۱۳۵۶ ازدواج کردم و همسرم در رشته فنی مهندسی تحصیل کرده، سه فرزند دارم دو پسر و یک دختر، پسرانم تحصیلاتشان را در ایران تا مقطع فوق لیسانس گذراندند و در کشور کانادا و سوئد دکتری خود را اخذ کردند و در دانشگاه های معتبر آنجا مشغول به کار هستند، دخترم فوق لیسانس تغذیه دارد و در ایران مشغول به کار و زندگی است.
طرح خود را کجا گذرانده اید؟
وقتی که فارغ التحصیل شدم  اوایل انقلاب بود و در آن زمان قانونی مصوب شد که خانم دکتر های متاهل از طرح معاف هستند و بنابراین طرح نگذراندم و بعد از فارغ التحصیلی در فاصله نسبتاً کمی دوره تخصص را شروع کردم.
از ویژگی های شخصیتی خود برای ما صحبت کنید؟
شاید دیگران بهتر بتوانند توصیف کنند چه در ویژگی های مثبت چه منفی، اما اگر بخوام از ویژگی های مثبته خودم بگویم بنا به تربیت خانوادگی که داشتم خیلی به نظم و وقت شناسی اهمیت می دهم معمولاً کاری که دارم را پیگیری می‌کنم تا به نتیجه برسد، البته، کسانی که در ارتباط بیشتری با من هستند می‌دانند که پشت این ظاهر خشک شخصیت عاطفی و مهربانی دارم.

برای کمک به ارتقا رشته دندانپزشکی در کشور چه خدماتی توسط شما انجام گرفته است؟
اگر بخواهم به طور کلی بگویم ارتقاء رشته دندانپزشکی  برای من اهمیت ویژه دارد، در زمینه کاری خود مراحل مختلفی را گذرانده ام در مرحله ای یک هیئت علمی ساده بودم که همیشه تلاشم  این بود برای دانشجویان در هیچ زمینه‌ای کم نگذارم در طول دوران خدمتم مسولیت های اجرایی و مدیریتی نیز داشته ام. در سال‌های ابتدای کاری سرپرستی امور دانشجویی دانشکده به من واگذار شد که الان به عنوان معاونت دانشجویی ازش نام برده می‌شود و البته آن دوران زیاد طول نکشید من از سال ۷۳ به عنوان رئیس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد انتخاب شدم و در فاصله سالهای ۷۳ تا ۷۶ رئیس این دانشکده بودم. دانشکده ای که تحویل گرفتم امکانات کمی داشت و کل تجهیزات دانشکده ۱۶ دستگاه یونیت صندلی بود که در زیر زمین بیمارستان شهید مصطفی خمینی قرار داشت تلاش زیادی انجام دادم تا دانشجویان شاهد این را بپذیرند و سعی کنند تا کیفیت آموزش شان مثل بقیه باشد در پایان دوران مسولیتم دانشکده دندانپزشکی شاهد را با بیش از 90 دستگاه یونیت صندلی وساختمانی در حدود 1000 متر مربع تحویل دادم. سال ۷۶ به ریاست دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران منصوب شدم این مسولیت به مدت هشت سال ادامه پیدا کرد. در آن دوران دغدغه اصلی من ارتقاء کیفیت آموزش بود که دانشجویان کم سواد فارغ التحصیل نشوند حتی یک مقطعی طول دوره دندانپزشکی از 6 سال تبدیل به پنج سال و نیم شد، تمام تلاشم را کردم که طول این دوره را به همان شش سال برگردانم در همان دوران نزدیک به سه سال مجله علمی دانشکده چاپ نشده بود توانستم کاری کنم که به لطف خدا و همت اساتید این مجله چاپ شود و درجه علمی پژوهشی بگیرد ولی باز هم معتقد هستم که دیگران بهتر میتوانند بگویند در ارتقای این رشته چقدر موثر بودم.
چه مشکلاتی برای رشته دندانپزشکی وجود داشت؟
در مقطعی که رئیس دانشکده شدم سمیناری در شهر رامسر برگزار کردیم که به بررسی مشکلات رشته دندانپزشکی می‌پرداخت خوب یادم هست که در آن زمان ۷۰ معضل از مشکلات دندانپزشکی را شناسایی کردیم، معضلات تقسیم‌بندی شد به مشکلات آموزشی، پژوهشی، درمانی و فرهنگی، یک سری کارها که در محدوده دانشگاه بود توانستم انجام بدهیم و صادقانه بگویم یک سری کارها را هم نتوانستیم انجام دهیم مثلاً خیلی تلاش کردیم جلوی تبلیغات پفک در صدا و سیما را بگیریم و دلیل آن هم این بود که تاثیر تبلیغات مواد غذایی که اثر سوی روی بهداشت دهان دارند روی سلامت دهان افراد خیلی موثر است و البته این کار را نتوانستیم انجام دهیم البته الان تا آن زمان خیلی شرایط عوض شده در شرایط الان یکی از مشکلاتی که بار منفی زیادی هم دارد این است که به این رشته به دید اقتصادی نگاه می‌شود، یک دندانپزشک باید همیشه به یادش باشد که یک پزشک است و مسئول سلامت دهان و دندان مردم، شاید یکی از دغدغه هایمان باید این باشد که یک زمان پنج دانشکده دندانپزشکی داشتیم تعداد دندان های از دست رفته بچه ها چقدر بود و الان که نزدیک به شصت دانشکده دندانپزشکی داریم تعداد دندان های از دست رفته بیشتر شده که کمتر نشده برای ما که در این رشته شاغل هستیم، غصه بزرگی است.

برای ادامه فعالیتهای رشته دندانپزشکی چه فرایندهایی را دنبال کرداید؟
 فعالیت های من به قبل از انقلاب و دوران دانشجویی  برمی گردد، در آن زمان زمینه های روحی، مذهبی، سیاسی داشتم و دانشجوی فعال سیاسی بودم، مسائل اجتماعی سیاسی در زندگی شخصی من اهمیت ویژه ای داشته البته سعی کردم این موضوع را در کارم دخالت ندهم، همچنین به عنوان یک مادر مسئولیت‌ هدایت و تربیت بچه‌ها در زمینه تحصیلاتشون و اینکه بتوانند در زندگی تصمیمات درست بگیرند کارهای مهمی بود که انجام دادم
از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی که به عهده داشتید برای ما بفرمایید؟
 سه سال معاون دانشجویی، سه سال رئیس دانشکده شاهد، هشت سال رئیس دانشکده دندانپزشکی و ۸ سال مشاور وزیر در امور دندانپزشکی بودم.
در مورد کسب افتخارات و جوایز خود بفرمایید؟
 چند تا مقاله و پایان نامه ام در چند جشنواره داخلی برنده جوایزی شد و در حوزه بین‌المللی مقالاتی داشتم که به چاپ رسید.
چه دستاوردهایی در زمینه های کاری اجتماعی خانوادگی کسب کرده اید؟
من اول مرداد 98 بازنشسته شدم، در زمینه کاری بعد از سال هایی که مسئولیت اجرایی داشتم چیزی که خیلی خوشحالم کرده همکاران دانشکده ام از هیئت علمی و پرسنل همیشه برخورد خوبی با من داشتند در واقع شاید بشود چنین نتیجه گرفت که به گونه‌ای رفتار نکردم که از من خاطره بد و منفی داشته باشند واین خیلی ارزشمند است. در زندگی خانوادگی هم فکر می‌کنم که همین که بچه‌هایم توانستند در زمینه های دلخواه خودشان تحصیلات خوبی داشته باشند از نظر کاری و خانوادگی موفق باشند برای من خیلی باعث خوشحالی است.
چه دستاوردهای در دوران مدیریتی خود کسب کرده اید؟        
به روز کردن دانشکده شاهد در آن زمان و راه اندازی و چاپ دوباره مجله علمی دانشکده دندانپزشکی، واقعاً در آن مقطع بسیار دستاورد بزرگی بود، که انجام شد.
چه نعمت هایی تا کنون شامل حالتان شده است؟
نعمتهایی که شامل حالم شده قابل شمارش نیست لحظه لحظه‌های هر فرد نعمتی است که نصیب او می شود، البته از نظر اینکه توانستم عضو هیئت علمی دانشکده باشم یک نعمت برایم بوده ولی در کل اعتقادی به این که نعمت های الهی را بشمارم ندارنم چون این کار در توان بندگان خدا نیست.
خاطره‌ای از زمانی که برای کنکور درس می خوانید را بفرمایید؟
خاطره آن زمان را از بعد دیگری برایتان تعریف می کنم، قبل از من برادرانم وارد رشته پزشکی شدند و من دندانپزشکی را انتخاب کردم اما در مسیر انتخابم رشته ادبیات را هم انتخاب کرده بودم و اطمینان دارم اگر ادبیات قبول میشدم با علاقه ادامه می‌دادم یعنی نگاه من به انتخاب رشته با این چیزی که الان است خیلی متفاوت بود، امروزه بچه ها برای انتخاب رشته فشارهای روحی روانی زیادی را متحمل می‌شوند و این واقعا ناراحت کننده است، خانواده‌ها جوان‌های ما را تک بعدی بار می‌آورند منظورم اینکه فقط خواندن درس برای شان اهمیت دارد و بچه ها را تحت فشار قرار میدهند و این در آینده به جوانان ضربه می‌زند.
شغل دندانپزشکی چگونه شغلی است؟
دندانپزشکی شغلی هست که علم و هنر  را باید با هم داشته باشید، دندانپزشک باید دارای تمرکزبالا و مهارت های ارتباطی خوب با بیماران باشد. البته مشکلات خاص خودش را هم دارد از قبیل مشکلات جسمی.
نقش زنان در اجتماع را چطور ارزیابی می کنید؟
نقش زنان نقش کلیدی در خانواده و در جامعه است، شاید بتوانم بگویم نقش زنان حتی از مردان بیشتر است خصوصاً در جامعه الان که مردان بیشتر به فکر تامین نیازهای خانوادگی هستند و شاید نتوانند به خیلی از مسائل بپردازند. جوامعی که زنان بی سواد کمتری دارند جامعه توسعه یافته تری هستند و هر چقدر روی ارتقا دانش و بینش زنان کار شود جامعه رو به رشد خواهد رفت.
چه پیامی برای بانوان که در عرصه اجتماع حضور دارد دارید؟
زنان در جامعه ما باید خودشان را باور داشته باشدند. جامعه ما در گذشته جامعه مردسالاری بوده و حتی در ضرب المثل های ما هم نشان از مردسالاری وجود دارد، ما باید باور کنیم که توان خیلی از کارها را داریم البته نباید با مردان در تقابل باشیم، اثرگذاری زن در محیط خانواده و اجتماع بسیار زیاد است پیام من این است دخترانمان را با اعتماد به نفس بار بیاوریم که در اجتماع کمبودی نسبت به مردان نداشته باشند البته  به شرط اینکه خودمان را باور داشته باشیم.
مادرتان در موفقیت شما چه نقشی داشته است؟
من در خانواده‌ای بزرگ شده ام که فقط 6 برادر داشتم، مادرم با این که تحصیلات خوبی داشت و می توانست شاغل باشد اعتقاد داشت به خاطر تربیت بچه‌ها کار نکند ودوست داشت من هم پای برادرانم درس بخوانم، مادرم در پرورش و توانمندی‌های من خیلی موثر بود من اعتماد به نفس بالایی داشتم اعتماد به نفس دادن به دختران کار خیلی ضروری است و می‌تواند کمک کند در آینده توفیقات بیشتر داشته باشند.
چه فردی در زندگی و کار شما تاثیرگذار بوده است ؟
نمیتوانم یک نفر را نام ببرم حتما کسانی بودند که خیلی تاثیر‌گذار بودند در همین دانشکده کسانی هستند که به عنوان الگو به آنها نگاه می‌کنم تا ببینم با مسائل چطور برخورد می‌کنند و یاد بگیرم. البته در زندگی خانوادگی خیلی طبیعی است که شریک زندگی خوب می تواند مهم باشد که بتوانیم در اجتماع فعال باشیم، پدر و مادر و همچنین برادرانم خیلی در روش و منش زندگی من در مقاطع مختلف تاثیر داشتند.
اگر خاطره ای از دوران مسئولیت های مختلف خود دارید بفرمایید ؟
خاطره خیلی زیاده زمانی که دکتر فرهادی وزیر بهداشت بود و من مشاور ایشان بودم در مقطعی کمبود کارپول در سطح کشور خیلی زیاد بود به دکتر گفتم من هر کاری می کنم تا مسائل دندانپزشکی حل شود و تمام تلاشم را کردم، فکر می‌کنم درحیطه های خودمان وظایف خود را به خوبی انجام دهیم موفقیت بیشتری خواهیم داشت.
                                                                                                                               
توصیه شما برای دانشجویان و کسانی که می‌خواهند رشته دندانپزشکی را انتخاب کنند؟
 من قبلاً که رئیس دانشکده بودم یا سر کلاس هایم  توصیه ام به بچه ها این بود که قرار نیست فقط تکنیک یاد بگیرند باید پزشکانی باشند که یکسری از تکنیک ها را هم خوب بلدند در این شرایط میتوانند موفق باشند.  
آرزوی شما برای دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشکده دندانپزشکی چیست؟
آرزو می کنم که نه تنها در ایران در صدر باشند که در جهان مطرح هم شوند و جایگاه ویژه ای برخوردار شوند و البته به طور نسبی این اتفاق افتاده ولی من در آرزوهایم بالاتر از این را دوست دارم ببینم.
سخن پایانی و نصیحت مادرانه؟
تشکر می کنم از وقتی که در اختیار من  قرار دادید یک نصیحت مادرانه این است که ما خانم ها توان خیلی از کارها را داریم و می‌توانیم یک همسر، مادر، استاد و کارمند خوب باشیم و با اعتماد به توانمندی هامون تلاش کنیم و حداکثر بهره را ببریم، در هر حال عمر ما می‌گذرد باید جوری باشیم که وقتی به پشت سر خودمون نگاه می کنیم احساس مثبتی از چیزی که انجام داده‌ایم داشته باشیم.